| جعد بر جعد بسته مرزنگوش | دیلم آسا فکنده بر سر دوش | |
| گشته هم برگ و هم گیا راضی | این به مقراضه آن به مقراضی | |
| سنبل از خوشهای مشگ انگیز | برقرنفل گشاده عطسه‌ی تیز | |
| داده خیری به شرط هم عهدی | یاسمن را خط ولیعهدی | |
| بوی سیسنبر از حرارت خویش | عقرب چرخ را گداخته نیش | |
| غنچه با چشم گاو چشم به ناز | مرغ با گوش پیلگوش به راز | |
| گل کافور بوی مشک نسیم | چون بناگوش یار در زر و سیم | |
| مشک بید از درخت عود نشان | گاه کافور و گاه مشک فشان | |
| ارغوان و سمن برابر دید | رایتی برکشیده سرخ و سپید | |
| ز آفت بید برگ بادخزان | شاخ پر برگ بید دست گزان | |
| گل کمر بسته در شهنشاهی | خاک چون باد در هوا خواهی | |
| بلبل آواز برکشیده چو کوس | همه شب تا به وقت بانگ خروس | |
| سرخ گل را به سبز میدانی | پنج نوبت زنان به سلطانی | |
| برسر سرو بانگ فاختگان | چون طرب رود دلنواختگان | |
| نای قمری به ناله سحری | خنده برده ز کام کبک دری | |
| بانگ دراج بر حوالی کشت | کرده تقطیع بیتهای بهشت | |
| زند باف از بهشت نامه زند | در شب آورد و خواند حرفی چند | |
| عندلیب از نوای تیز آهنگ | گشته باریک چون بریشم چنگ | |
| باغ چون لوح نقشبند شده | مرغ و ماهی نشاط‌مند شده | |
| شاه بهرام در چنین روزی | کرد شاهانه مجلس افروزی |