| در خدمت این خدیو نامی | ما اعظم شانک ای نظامی | |
| از شکل بروج و از منازل | افتاده سپهر در زلازل | |
| عکس حمل از هلال خنده | بر جیب فلک زهی فکنده | |
| گاو فلکی چو گاو دریا | گوهر به گلو در از ثریا | |
| جوزا کمر درویه بسته | بر تخت دو پیکری نشسته | |
| هقعه چو کواعب قصب پوش | باهنعه نشسته گوش در گوش | |
| خرچنگ به چنگل ذراعی | انداخته ناخن سباعی | |
| نثره به نثار گوهر افشان | طرفه طرفی دگر زرافشان | |
| جبهه ز فروع جبهت خویش | افروخته صد چراغ در پیش | |
| قلب‌الاسد از اسد فروزان | چون آتش عود عود سوزان | |
| عذرا رخ سنبله در آن طرف | بی‌صرفه نکرد دانه صرف | |
| انگیخته غفر چون کریمان | سه قرصه به کاسه یتیمان | |
| میزان چو زبان مرد دانا | بگشاده زبانه با زبانا | |
| عوا ز سماک هیچ شمشیر | تازی سگ خویش رانده بر شیر | |
| اکلیل به قلب تاج داده | عقرب به کمان خراج داده | |
| با صادر و وارد نعایم | بلده دو سه دست کرده قایم | |
| جدی سر خود چو بز بریده | کافسانه سربزی شنیده | |
| ذابح ز خطر دهان گرفته | سعد اخبیه را عنان گرفته | |
| بلع ارنه دعای بلعمی بود | در صبح چرا دو دست بنمود | |
| دلو از کله‌های آفتابی | خاموش لب از دهن پر آبی |