سر دفتر آیت نکوئی | شاهنشه ملک خوبروئی | |
فهرست جمال هفت پرگار | از هفت خلیفه جامگی خوار | |
رشک رخ ماه آسمانی | رنج دل سرو بوستانی | |
منصوبه گشای بیم و امید | میراث ستان ماه و خورشید | |
محراب نماز بتپرستان | قندیل سرای و سرو بستان | |
هم خوابه عشق و هم سرناز | هم خازن و هم خزینه پرداز | |
پیرایه گر پرند پوشان | سرمایه ده شکر فروشان | |
دلبند هزار در مکنون | زنجیر بر هزار مجنون | |
لیلی که بخوبی آیتی بود | وانگشت کش ولایتی بود | |
سیراب گلشن پیاله در دست | از غنچه نوبری برون جست | |
سرو سهیش کشیدهتر شد | میگون رطبش رسیدهتر شد | |
میرست به باغ دل فروزی | میکرد به غمزه خلق سوزی | |
از جادوئی که در نظر داشت | صد ملک بنیم غمزه برداشت | |
میکرد بوقت غمزه سازی | برتازی و ترک ترکتازی | |
صیدی ز کمند او نمیرست | غمزش بگرفت و زلف میبست | |
از آهوی چشم نافهوارش | هم نافه هم آهوان شکارش | |
وز حلقه زلف وقت نخجیر | بر گردن شیر بست زنجیر | |
از چهره گل از لب انگبین کرد | کان دید طبرزد آفرین کرد | |
دلداده هزار نازنینش | در آرزوی گل انگبینش | |
زلفش ره بوسه خواه میرفت | مژگانش خدادهاد میگفت |