| دین را که چهار ساق دادی | زینگونه چهار طاق دادی | |
| چون ابروی خوب تو در آفاق | هم جفت شد این چهار وهم طاق | |
| از حلقه دست بند این فرش | یک رقص تو تا کجاست تا عرش |
□
| ای نقش تو معرج معانی | معراج تو نقل آسمانی | |
| از هفت خزینه در گشاده | بر چهار گهر قدم نهادن | |
| از حوصله زمانه تنگ | بر فرق فلک زده شباهنگ | |
| چون شب علم سیاه برداشت | شبرنگ تو رقص راه برداشت | |
| خلوتگه عرش گشت جایت | پرواز پری گرفت پایت | |
| سر برزده از سرای فانی | بر اوج سرای ام هانی | |
| جبریل رسید طوق در دست | کز بهر تو آسمان کمر بست | |
| بر هفت فلک دو حلقه بستند | نظاره تست هر چه هستند | |
| برخیز هلا نه وقت خوابست | مه منتظر تو آفتابست | |
| در نسخ عطارد از حروفت | منسوخ شد آیت وقوفت | |
| زهره طبق نثار بر فرق | تا نور تو کی برآید از شرق | |
| خورشید به صورت هلالی | زحمت ز ره تو کرده خالی | |
| مریخ ملازم یتاقت | موکب رو کمترین وشاقت | |
| دراجه مشتری بدان نور | از راه تو گفته چشم بد دور | |
| کیوان علم سیاه بر دوش | در بندگی تو حلقه در گوش | |
| در کوکبه چنین غلامان | شرط است برون شدن خرامان | |
| امشب شب قدرتست بشتاب | قدر شب قدر خویش دریاب |