| برنج و راحتش در کوه و غاری | حرم ماری و محرم سوسماری | |
| گهی دندان بدست سنگ داده | گهی لب بر سر سنگی نهاده | |
| لب و دندانش از آن در سنگ زد چنگ | که دارد لعل و گوهر جای در سنگ | |
| سر دندان کنش را زیر چنبر | فلک دندان کنان آورده بر در | |
| بصر در خواب و دل در استقامت | زبانش امتی گو تا قیامت | |
| من آن تشنه لب غمناک اویم | که او آب من و من خاک اویم | |
| به خدمت کرده‌ام بسیار تقصیر | چه تدبیر ای نبی‌الله چه تدبیر | |
| کنم درخواستی زان روضه پاک | که یک خواهش کنی در کار این خاک | |
| برآری دست از آن بردیمانی | نمائی دست برد آنگه که دانی | |
| کالهی بر نظامی کار بگشای | ز نفس کافرش زنار بگشای | |
| دلش در مخزن آسایش آور | بر آن بخشودنی بخشایش آور | |
| اگر چه جرم او کوه گران است | ترا دریای رحمت بیکرانست | |
| بیامرزش روان آمرزی آخر | خدای رایگان آمرزی آخر |