کم فطن بادر مستفهما
|
|
عاد وقد کل لسان المقال
|
فهم بسی رفت و نبودش طریق
|
|
وهم بسی گشت و نماندش مجال
|
لودنت الفکرة من حجبه
|
|
لاحترقت من سبحات الجلال
|
بر دل عشاق جمالش خوشست
|
|
تلخی هجران به امید وصال
|
اصبح من غایة الطافه
|
|
یجترم العبد و یبقی النوال
|
بنده دگر بر که کند اعتماد
|
|
گر نکند بر کرم ذوالجلال
|
ان مقالی حکم فاعتبر
|
|
موعظة تسمع صم الجبال
|
هر که به گفتار نصیحت کنان
|
|
گوش ندارد بخورد گوشمال
|
بادیة المحشر واد عمیق
|
|
تمتحن النفس و تمضی الجمال
|
گر قدمت هست چو مردان برو
|
|
ور عملت نیست چو سعدی بنال
|
رب اعنی و اقل عثرتی
|
|
انت رجائی و علیک اتکال
|