| ور حسود از سر بی‌مغز، حدیثی گوید | طهر مریم چه تفاوت کند از خبث یهود؟ | |
| چاره‌ای نیست بجز دیدن و حسرت خوردن | چشم حاسد که نخواهد که ببیند محسود | |
| ای که در وصف نیاید کرم اخلاقت | ور بگویند وجوهش نتوان گفت و حدود | |
| حسرت مادر گیتی همه وقت این بودست | که بزاید چو تو فرزند مبارک مولود | |
| من چه گویم که گر اوصاف جمیلت شمرند | خلق آفاق بماند طرفی نامعدود | |
| همه آن باد که در بند رضای تو روند | اهل اسلام و تو در بند رضای معبود | |
| صدر دیوان ممالک به تو آراسته باد | خاصه این محترمان را که قیامند و قعود | |
| نیک‌خواهان تو را خاتمت نیکو باد | بدسگالان تو را عاقبت نامحمود | |
| بر روان پدر و مادر اسلاف تو باد | مدد رحمت ایزد، عدد رمل زرود |