| خدایا به حق بنی فاطمه | که بر قول ایمان کنم خاتمه | |
| اگر دعوتم رد کنی ور قبول | من و دست و دامان آل رسول | |
| چه کم گردد ای صدر فرخنده پی | ز قدر رفیعت به درگاه حی | |
| که باشند مشتی گدایان خیل | به مهمان دارالسلامت طفیل | |
| خدایت ثنا گفت و تبجیل کرد | زمین بوس قدر تو جبریل کرد | |
| بلند آسمان پیش قدرت خجل | تو مخلوق و آدم هنوز آب و گل | |
| تو اصل وجود آمدی از نخست | دگر هرچه موجود شد فرع تست | |
| ندانم کدامین سخن گویمت | که والاتری زانچه من گویمت | |
| تو را عز لولاک تمکین بس است | ثنای تو طه و یس بس است | |
| چه وصفت کند سعدی ناتمام؟ | علیک الصلوة ای نبی السلام |