خسرو من چون به بارگاه برآید
|
|
نعره و فریاد از سپاه برآید
|
عاشق صادق ز خان و مان بگریزد
|
|
مرد توانگر ز مال و جاه برآید
|
بر سر کویش نظاره کن که هزاران
|
|
یوسف مصری ز قعر چاه برآید
|
صبح چنان صادقست در طلب او
|
|
کز هوس روی او پگاهبرآید
|
صومعه داران چو ...
|
|
از همگان وافضیحتاه برآید
|
غمزهی او مست و ...
|
|
هر که برون آید از ... برآید
|
گر به مثل دیرتر ز خواب بخیزد
|
|
صبح در آن روز چاشتگاه برآید
|
آینه گر عکس او ز دور ببیند
|
|
از دل سنگش هزار آه برآید
|
مرده اگر یاد او کند به دل خاک
|
|
بر سر خاکش بسی گیاه برآید
|
صبر کن ای دل ...
|
|
کار برآید چو سال و ماه برآید
|
چون ز سر عشق او کنند گناهی
|
|
بوی عبادت ازان گناه برآید
|
ای دل سعدی نه ...
|
|
سجده کن آنجا که ...
|