- ۸۱ در حق مادر خویش
- ۸۲ فیلسوف اجل افضل الدین ساوی این قطعه را در آنوقت که خاقانی به رسالت سلطان ارسلان رفته بود بدو فرستاد
- ۸۳ خاقانی این قطعه را به جواب فیلسوف فرستاد
- ۸۴ در مرثیهی وحید الدین پسر عم خود
- ۸۵ در رثاء جمال الدین ابوجعفر محمدبن علی بن منصور اصفهانی وزیر قطب الدین صاحب موصل
- ۸۶ در مرثیهی اهل بیت خود
- ۸۷ در هجو رشید الدین وطواط
- ۸۸ در شکر عطای جاریه که پادشاه وقت به او کرده است
- ۸۹ این قطعه را ارتجالا ساخته و به دار الخلافهی بغداد فرستاده است
- ۹۰ در هجو
- ۹۱ در مدح تاج الدین
- ۹۲ در مرثیهی عماد الدین
- ۹۳ در شکر انعام رئیس شمس الدین
- ۹۴ در شکر ایادی شمس الدین رئیس
- ۹۵ در مرثیهی جمال الدین اصفهانی وزیر صاحب موصل و وحید الدین عموی خود
- ۹۶ این قطعه را در جواب قصیدهی رشید وطواط گفته است
- ۹۷ در مرثیهی عمدة الدین
- ۹۸ در مرثیهی رشید الدین فرزند خود
- ۹۹ در مرثیهی عمدة الدین محمد بن اسعد از ائمهی شافعیه
- ۱۰۰ در طیبت