از تو دل برنکنم تا دل و جانم باشد
|
|
میبرم جور تو تا وسع و توانم باشد
|
گر نوازی چه سعادت به از این خواهم یافت
|
|
ور کشی زار چه دولت به از آنم باشد
|
چون مرا عشق تو از هر چه جهان بازاستد
|
|
چه غم از سرزنش هر که جهانم باشد
|
تیغ قهر ار تو زنی قوت روحم گردد
|
|
جام زهر ار تو دهی قوت روانم باشد
|
در قیامت چو سر از خاک لحد بردارم
|
|
گرد سودای تو بر دامن جانم باشد
|
گر تو را خاطر ما نیست خیالت بفرست
|
|
تا شبی محرم اسرار نهانم باشد
|
هر کسی را ز لبت خشک تمنایی هست
|
|
من خود این بخت ندارم که زبانم باشد
|
جان برافشانم اگر سعدی خویشم خوانی
|
|
سر این دارم اگر طالع آنم باشد
|