پای سرو بوستانی در گلست
|
|
سرو ما را پای معنی در دلست
|
هر که چشمش بر چنان روی اوفتاد
|
|
طالعش میمون و فالش مقبلست
|
نیکخواهانم نصیحت میکنند
|
|
خشت بر دریا زدن بیحاصلست
|
ای برادر ما به گرداب اندریم
|
|
وان که شنعت میزند بر ساحلست
|
شوق را بر صبر قوت غالبست
|
|
عقل را با عشق دعوی باطلست
|
نسبت عاشق به غفلت میکنند
|
|
وان که معشوقی ندارد غافلست
|
دیده باشی تشنه مستعجل به آب
|
|
جان به جانان همچنان مستعجلست
|
بذل جاه و مال و ترک نام و ننگ
|
|
در طریق عشق اول منزلست
|
گر بمیرد طالبی دربند دوست
|
|
سهل باشد زندگانی مشکلست
|
عاشقی میگفت و خوش خوش میگریست
|
|
جان بیاساید که جانان قاتلست
|
سعدیا نزدیک رای عاشقان
|
|
خلق مجنونند و مجنون عاقلست
|