| ای ذات تو ناشده مصور | اثبات تو کرده عقل باور | |
| اسم تو ز حد و رسم بیزار | ذات تو ز جنس و نوع برتر | |
| محمول نه‌ای چنانکه اعراض | موضوع نه‌ای چنانکه جوهر | |
| فعلت نه به قصد آمر خیر | قولت نه به لفظ ناهی شر | |
| حکم تو به رقص قرص خورشید | انگیخته سایه‌های جانور | |
| صنع تو به دور دور گردون | آمیخته رنگهای دلبر | |
| ببریده در آشیان تقدیس | وصف تو ز جبرییل شهپر | |
| بگشاده به شه نمای تنزیه | حسنت ز عروس عرش زیور | |
| هم بر قدمت حدوث شاهد | هم بر ازلت ابد مجاور | |
| ای گشته چو آفتاب تابان | در سایه‌ی نور خود مستر | |
| معشوق جهانی و نداری | یک عاشق با ساز و در خور | |
| بنهفته به حر گنج قارون | یک در تو در دو دانه گوهر | |
| عالم پس ازین دو گشت پیدا | آدم هم ازین دو برد کیفر | |
| عالم چو یکی رونده دریا | سیاره سفینه طبع لنگر | |
| آبش چو نبات و سنگ حیوان | درش چو حقیقت سخن‌ور | |
| غواص چه چیز؟ عقل فعال | زینسان که به بحر دین پیمبر | |
| علت چو سیاست فرودین | از دست چو حرص خصم بی مر | |
| آخر چه هر آنچه بود اول | مقصود چه آنچه بود بهتر | |
| بنگر به صواب اگر نه‌ای کور | بنشو به حقیقت ار نه‌ای کر | |
| ای باز هوات در ربوده | از دام زمانه چون کبوتر |