منم که دل نکنم ساعتی ز مهر تو سرد
|
|
ز یاد تو نبوم فرد اگر بوم ز تو فرد
|
اگر زمانه ندارد ترا مساعد من
|
|
زمانهرا و تو را کی توان مساعد کرد
|
جز آنکه قبله کنم صورت خیال ترا
|
|
همی گذارم با آب چشم و با رخ زرد
|
همه دریغ و همه درد من ز تست و ز تو
|
|
به باد تو گرم و به باد سرد تو سرد
|
من آن کسم که مرا عالمی پر از خصمند
|
|
همی برآیم با عالمی به جنگ و نبرد
|
گر از تو عاجزم این حال را چگونه کنم
|
|
به پیش خصمان مردم به پیش عشق نه مرد
|
روان و جانی و مهجور من ز جان و روان
|
|
به یک دل اندر زین بیشتر نباشد درد
|
اگر جهان همه بر فرق من فرود آید
|
|
به نیم ذره نیاید به روی من برگرد
|
دریغم آنکه به فصل بهار و لاله و گل
|
|
به یاد روی تو درد و دریغ باید خورد
|