| گر تو ای چرخ گردان مادرم | چون نه‌ای تو دیگر و من دیگرم؟ | |
| ای خردمندان، که باشد در جهان | با چنین بد مهر مادر داورم؟ | |
| چونکه من پیرم جهان تازه جوان | گر نه زین مادر بسی من مهترم؟ | |
| مشکلی پیش آمده‌ستم بس عجب | ره نمی‌داند بدو در خاطرم | |
| یا همی برمن زمانه بگذرد | یا همی من بر زمانه بگذرم | |
| گرگ مردم خوار گشته‌است این جهان | بنگر اینک گر نداری باورم | |
| چون جهان می‌خورد خواهد مرمرا | من غم او بیهده تا کی خورم؟ | |
| ای برادر، گر ببینی مر مرا | باورت ناید که من آن ناصرم | |
| چون دگرگون شد همه احوال من | گر نشد دیگر به گوهر عنصرم؟ | |
| حسن و بوی و رنگ بود اعراض من | پاک بفگند این عرضها جوهرم | |
| شیر غران بودم اکنون روبهم | سرو بستان بودم اکنون چنبرم | |
| لاله‌ای بودم به بستان خوب رنگ | تازه، و اکنون چون بر نیلوفرم | |
| آن سیه مغفر که بر سر داشتم | دست شستم سال بربود از سرم | |
| گر شدم غره به دنیا لاجرم | هر جفائی را که دیدم درخورم | |
| گر تو را دنیا همی خواند به زرق | من دروغ و زرق او را منکرم | |
| آن کند با تو که با من کرد راست | پیش من بنشین و نیکو بنگرم | |
| فعل های او زمن بر خوان که من | مر تو را زین چرخ جافی محضرم | |
| ای مسلمانان، به دنیا مگروید | من شما را زو گواه حاضرم | |
| با شما گر عهد بست ابلیس ازو | گر وفا یابید ازو من کافرم | |
| این جهان بود، ای پسر، عمری دراز | هر سوئی یار و رفیق بهترم |