| ای ذات تو ناشده مصور | اثبات تو عقل کرده باور | |
| اسم تو ز حد و رسم بیزار | ذات تو ز نوع و جنس برتر | |
| محمول نه‌ای چنانکه اعراض | موضوع نه‌ای چنانکه جوهر | |
| فعلت نه به قصد آمر خیر | قولت نه به لفظ ناهی شر | |
| حکم تو به رقص قرص خورشید | انگیخته سایه‌های جانور | |
| صنع تو به دور دور گردان | آمیخته رنگ‌های دلبر | |
| ببریده در آشیان تقدیس | وصف تو ز جبرئیل شه‌پر | |
| بگشاده به شه‌نمای تنزیه | حسنت زعروس عرش زیور | |
| هم بر قدمت حدوث شاهد | هم با ازلت ابد مجاور | |
| ای گشته چو آفتاب تابان | از سایه‌ی نور خود مستر | |
| معشوق جهانی و نداری | یک عاشق با سزای در خور | |
| بنهفته به سحر گنج قارون | یک در تو در دو دانه گوهر | |
| عالم هم از این دو گشت پیدا | آدم هم از این دو برد کیفر | |
| عالم چو یکی رونده دریا | سیاره سفینه، طبع لنگر | |
| آبش چو نبات سنگ حیوان | درش چو عقیق تو سخن‌ور | |
| غواص چه چیز؟عقل فعال | شاینده به عقل یک پیمبر | |
| علت چو سیاست فرودین | از دست چه جنس؟ خصم بی مر | |
| آخر چه؟ هر آنچه بود اول | مقصود چه؟ آنچه بود بهتر | |
| بنگر به صواب اگر نه‌ای کور | بشنو به حقیقت ار نه‌ای کر | |
| ای باز هوات در ربوده | از دام زمانه چون کبوتر |