ای کهن گشته در سرای غرور

بنده‌ای کار کن به امر خدای بنده با بندگی بود مامور
جز به پرهیز و زهد و استغفار کار ناخوب کی شود مغفور؟
گر نباشی از اهل ستر به زهد خواند باید بسیت ویل و ثبور
باز کی گردد از تو خشم خدای به حشم یا به حاجبان و ستور؟
ای پسر، شعر حجت از برکن که پر از حکمت است همچو زبور