| پند مدهشان که پند ضایع گردد | خار نپوشد کسی به زیر خزولاد | |
| بیرون کنشان ز خاندان پیمبر | نیست سزاوار جغد خانه‌ی آباد | |
| بر سر آتش نهادت ای تبع دیو | آنکه بر این راه کژت از بنه بنهاد | |
| جز که علی را پس از رسول که را بود | آنکه خلافت بدو رسید ز بنیاد | |
| همچو یکی یار زی رسول که را بود | آنکه برادرش بود و بن عم و داماد؟ | |
| یاد ازیرا کنم مر آل نبی را | تا به قیامت کند خدای مرا یاد | |
| شعر دریغ آیدم ز دشمن ایشان | نیست سزاوار گاو نرگس و شمشاد | |
| سود نداردت این نفاق، چه داری | بر لب باد دی و به دل تف مرداد؟ | |
| دوستی دشمنان دینت زبان داشت | بام برین کژ شود به کژی بنلاد | |
| نیز نبینم روا اگر بنکوهمت | بر مگسی نیست خوب ضربت فرهاد | |
| رو سپس جاهلی که در خور اوئی | مطرب شاید نشسته بر در نباذ |