| یارب این درگاه دایم قبله‌ی مقصود باد | هر که باشد دشمن این خاندان نابود باد | |
| هر که مقبول تو نبود گر همه باشد ملک | همچو شیطان ز آسمان کبریا مردود باد | |
| نیست خصمت را سر و برگ گلستان ، ور بود | با گل بستان خواص آتش نمرود باد | |
| روزگار ناخوشی در انتقام دشمنت | همچو مار زخم‌دار و شیر خشم‌آلود باد | |
| در جهان غصه ، یعنی خاطر بدخواه تو | ناشده معدوم یک غم ، سد الم موجود باد | |
| در حریم حرمتت از سد حفظ ایزدی | راه یأجوج حوادث تا ابد مسدود باد | |
| تا بود محدود با این قدر و رفعت آسمان | برخلاف آسمان قدر تو نامحدود باد | |
| هر چه گیری پیش یارب در صلاح جزو و کل | اولش مسعود باد وآخرش محمود باد | |
| همچو وحشی سدهزاران مدح گوی و مدح خوان | باد از یمن مدیحت کامکار و کامران |