ای جوان ترک وش میر کدامین لشکری | ای خوشا آن کشوری کانجا تو صاحب کشوری | |
ای سوار فرد از لشکر جدا افتادهای | یا از آن ترکان یغما پیشهی غارتگری | |
آتشت در آب پنهانست و زهرت در شکر | آشکارا گر چه با من همچو شیر و شکری | |
خواه شکر ریز و خواهی زهر در جامم که تو | گر چه زهرم میچشانی از شکر شیرین تری | |
وحشی آن صید افکنت گر افکند در خون منال | نیستی لایق به فتراکش که صید لاغری |