قسمت سوم

لاله کاران دگر لاله مکارید		باغبانان دو دست از گل بدارید
اگر عهد گلان این بو که دیدم		بیخ گل بر کنید و خار بکارید

□

شوانم خواب در مرز گلان کرد		گلم واچید و خوابم را زیان کرد
باغبان دید که مو گل دوست دیرم		هزاران خار بر گل پاسبان کرد

□

گیج و ویجم که کافر گیج میراد		چنان گیجم که کافر هم موی ناد
بر این آئین که مو را جان و دل داد		شمع و پروانه را پرویج میداد

□

دمی بوره بوین حالم ته دلبر		دلم تنگه شبی با مو بسر بر
ته گل بر سر زنی ای نو گل مو		به جای گل زنم مو دست بر سر

□

دلم زار و دلم زار و دلم زار		طبیبم آورید دردم کرید چار
طبیبم چون بوینه بر موی زار		کره در مون دردم را بناچار

□

مو که سر در بیابانم شو و روز		سرشک از دیده بارانم شو و روز
نه تب دیرم نه جایم میکند درد		همیدونم که نالونم شو و روز

□

به این بی آشنایی برکیاشم		به این بی خانمانی برکیاشم
همه گر مو برونند واته آیم		ته از در گر برونی برکیاشم

□

مو آن آزرده‌ی بی خانمانم		مو آن محنت نصیب سخت جانم
مو آن سرگشته خارم در بیابون		که هر بادی وزد پیشش دوانم

□

بوره سوته دلان با ما بنالیم		زدست یار بی پروا بنالیم
بشیم با بلبل شیدا به گلشن		اگر بلبل نناله ما بنالیم

□

بوره روزی که دیدار ته وینم		گل و سنبل به دیدار تو چینم
بوره بنشین برم سالان و ماهان		که تا سیرت بوینم نازنینم