میگذشتی و من از دور نظر میکردم
|
|
خاک پایت همه برتارک سر میکردم
|
خرقهی ابر بخونابه فرو میبردم
|
|
دامن کوه پر از لعل و گهر میکردم
|
چون بجز ماه ندیدم که برویت مانست
|
|
نسبت روی تو زانرو بقمر میکردم
|
تا مگر با تو بزر وصل مهیا گردد
|
|
مس رخسار ز سودای تو زر میکردم
|
هرنفس کز دهن تنگ تو میکردم یاد
|
|
ملک هستی ز دل تنگ بدر میکردم
|
دهن غنچهی سیراب چو خندان میشد
|
|
یاد آن پستهی چون تنگ شکر میکردم
|
چهرهی باغ بخونابه فرو میشستم
|
|
دهن چشمه پر از للی تر میکردم
|
چون بیاد لب میگون تو میخورد شراب
|
|
جام خواجو همه پرخون جگر میکردم
|