در چمن دوش ببوی تو گذر میکردم
|
|
قدح لاله پر از خون جگر میکردم
|
پای سرو از هوس قد تو میبوسیدم
|
|
در گل از حسرت روی تو نظر میکردم
|
سخن طوطی خطت به چمن میگفتم
|
|
نسبت پسته تنگت بشکر میکردم
|
چشم نرگس به خیال نظرت میدیدم
|
|
وانگه از ناوک چشم تو حذر میکردم
|
چون صبا سلسلهی سنبل تر میافشاند
|
|
یاد آن گیسوی چون عنبر تر میکردم
|
هر زمانم که نظر بر رخ گل میافتاد
|
|
صفت روی تو با مرغ سحر میکردم
|
چون کمانخانهی ابروی تو میکردم یاد
|
|
تیرآه از سپر چرخ بدر میکردم
|
مشعل مه بدم سر فرو میکشتم
|
|
شمع خاور ز دل سوخته بر میکردم
|
چون فغان دل خواجو بفلک بر میشد
|
|
کار دل همچو فلک زیر و زبر میکردم
|