عقل مرغی ز آشیانهی ماست | چرخ گردی ز آستانهی ماست | |
شمس مشرق فروز عالمتاب | شمسهی طاق تا بخانهی ماست | |
خون چشم شفق که میبینی | جرعههای می شبانه ماست | |
صید ما کیست آنک صیادست | دام ما چیست آنچه دانهی ماست | |
تیر ما بگذرد ز جوشن چرخ | زانکه قلب فلک نشانهی ماست | |
ما به افسون کجا رویم از راه | که دو عالم پر از فسانهی ماست | |
گر چه ز اهل زمانه شاد نیم | شادی آنک در زمانهی ماست | |
جنت ار هست خاک درگه اوست | زانکه ماوای جاودانه ماست | |
در بسیط جهان کنون خواجو | همه آوازهی ترانه ماست |