به سر زلف دلربای منی | به لب لعل جانفزای منی | |
گر ببندد فلک به صد گرهم | تو به مویی گرهگشای منی | |
به بلای جهانت دارم دوست | گرچه تو از جهان بلای منی | |
هر کست از گزاف می گوید | که تویی کز جهان سزای منی | |
این همه ترهات میدانم | من برای تو تو برای منی | |
گر نمانم من ای صنم روزی | تو که جان منی بجای منی | |
جاودان پادشا شود عطار | گر تو گویی که تو گدای منی |