خاک کوی توام تو میدانی
|
|
خاک در روی من چه افشانی
|
سر نگردانم از ره تو دمی
|
|
گر به خون صد رهم بگردانی
|
با چو من کس که ناتوان توام
|
|
بتوان کرد هرچه بتوانی
|
گر به خونم درافکنی ز درت
|
|
بر نگیرم ز خاک پیشانی
|
سر مهر غم تو در دل من
|
|
راز عشقت بس است پنهانی
|
گر به رویم نظر کنی نفسی
|
|
همه از روی من فرو خوانی
|
من ز درمان به جان شدم بیزار
|
|
جان من درد توست میدانی
|
گر مرا درد تو نخواهد بود
|
|
سر بگردانم از مسلمانی
|
هیچ درمان مرا مکن هرگز
|
|
که نیم جز به درد ارزانی
|
گفته بودی که دل ز تو ببرم
|
|
که ز دلداری و پریشانی
|
نتوانی که دل ز من ببری
|
|
دل چگونه بری چو درمانی
|
من ز عطار جان بخواهم برد
|
|
برهد از هزار حیرانی
|