ای غنچه غلام خندهی تو | سرو آزاد بندهی تو | |
افتاد سر هزار سرکش | از طرهی سر فکندهی تو | |
گلهای بهار نیم مرده | از نرگس نیم زندهی تو | |
خورشید گرفته لوح از سر | بر سر چو قلم دوندهی تو | |
من کشته و غم کشندهی من | تو دلکش و دل کشنده تو | |
زان است شفق که طوطی چرخ | در خون گردد ز خندهی تو | |
چون سایه در آفتاب نرسد | کی در تو رسد روندهی تو | |
عطار به هر پری که پرد | دانی که بود پرندهی تو |