روزی که عتاب یار درگیرم
|
|
با هر مویش شمار درگیرم
|
چون خاک ز دست او کنم بر سر
|
|
گر نیست مرا غبار درگیرم
|
چون قصهی بوسه با میان آرم
|
|
آنگه سخن از کنار درگیرم
|
گر بوسه عوض دهد یک چه بود
|
|
از صد نه که از هزار درگیرم
|
گر باز کنار خواهدم دادن
|
|
اول ز هزار بار درگیرم
|
چون قصد به جان من کند چشمش
|
|
دل گیرم و کارزار درگیرم
|
گرچه به نمیرود مرا کاری
|
|
بر بو که هزار کار درگیرم
|
صد مشعله از جگر برافروزم
|
|
صد شمع ز روی یار درگیرم
|
هر فریادی که عاشقان کردند
|
|
هر دم من از آن نگار درگیرم
|
آهی که هزار شعله درگیرد
|
|
من از رخ غمگسار درگیرم
|
هر شب صد ره چو شمع کار از سر
|
|
زین چشم ستاره بار درگیرم
|
هر روز ز لالهزار روی او
|
|
صد نالهی زار زار درگیرم
|
پنهان ز فرید برد دل شاید
|
|
گر ماتم آشکار درگیرم
|