| از ششتر سخا چو طراز شرف دهی | از عسکر سخن شکر آفرین خوری | |
| دانی حدیث آن زن حلواگر گدای | گفتا چنین کنی به مکافا چنین خوری |
□
| سر انگشت می‌رزد بی‌بی | بر من انگشت می‌گزد بی‌بی | |
| نای را دشمن است و دف را دوست | بر ره دف همی وزد بی‌بی | |
| از پی یک نشان دوم جامه | لاجوردی همی رزد بی‌بی | |
| افتاب است و زهره می‌طلبد | در بر مه نمی‌خزد بی‌بی | |
| صحن پانید حلقه می‌جوید | نیشکر هم نمی‌مزد بی‌بی | |
| چشم بد دور نیک طباخ است | کفتاب جهان سزد بی‌بی | |
| نپزد هیچ قلیه‌ی گزری | تابه‌ی شلغمی پزد بی‌بی |