به خراسان شوم انشاء الله
|
|
آن ره آسان شوم انشاء الله
|
چون طرب در دل و دل در ملکوت
|
|
ره به پنهان شوم انشاء الله
|
خضر پنهان گذرد بر ره و من
|
|
خضر دوران شوم انشاء الله
|
ایمن از کوه نشینان به گذر
|
|
باد آبان شوم انشاء الله
|
پیش آن باد پرستان به شکوه
|
|
کوه ثهلان شوم انشاء الله
|
قمع آن را که کند کوه پناه
|
|
موج طوفان شوم انشاء الله
|
ملک عزلت طلبم و افسر عقل
|
|
بو که سلطان شوم انشاء الله
|
تا زند چتر سیه بخت سپید
|
|
ابر نیسان شوم انشاء الله
|
چه نشینم به وباخانهی ری
|
|
به خراسان شوم انشاء الله
|
عندلیبم چه کنم خارستان
|
|
به گلستان شوم انشاء الله
|
همه سر عقلم و چون عزم کنم
|
|
همه تن جان شوم انشاء الله
|
خاک شوره شدهام جهد کنم
|
|
کب حیوان شوم انشاء الله
|
بکنم دیو دلیها به سفر
|
|
تا سلیمان شوم انشاء الله
|
چون صفا یافتگان ز اشک طرب
|
|
تر گریبان شوم انشاء الله
|
چون شگرفان ره از گرد سفر
|
|
خشک دامان شوم انشاء الله
|
نمک افشان شدم از دیده کنون
|
|
شکرافشان شوم انشاء الله
|
گر چو نرگس یرقان دارم، باز
|
|
گل خندان شوم انشاء الله
|
خشک چون شاخ درمنه شدهام
|
|
تازه ریحان شوم انشاء الله
|
سنگ زردم شده معلول به وقت
|
|
لعل رخشان شوم انشاء الله
|
چشم یارم همه بیماری و باز
|
|
همه درمان شوم انشاء الله
|
عرض آورد به گوشم سر و گفت
|
|
که به پایان شوم انشاء الله
|
چون ز شربت به جلاب آمدهام
|
|
به ز بحران شوم انشاء الله
|
به مزور ز جواب آیم هم
|
|
رغم خصمان شوم انشاء الله
|
وز مزور ز جواب آیم هم
|
|
مرغ پران شوم انشاء الله
|
تب مرا گفت که سرسام گذشت
|
|
من پس آن شوم انشاء الله
|
نه نه تا حکم ز سلطان چه رسد
|
|
تا به فرمان شوم انشاء الله
|
گر دهد رخصه، کنم نیت طوس
|
|
خوش و شادان شوم انشاء الله
|
بر سر روضهی معصوم رضا
|
|
شبه رضوان شوم انشاء الله
|
گرد آن روضه چو پروانهی شمع
|
|
مست جولان شوم انشاء الله
|