| نخل بستان و ترج سر ایوان ببرید | نخل مومین را هم برگ ز بر بگشایید | |
| خوان غم را پر طاووس مگس ران به چه کار | بند آن مائده آرای بطر بگشایید | |
| تیغ سیم از دهن طوطی گویا بکنید | طوق مشک از گلوی قمری نر بگشایید | |
| بلبل نغمه‌گر از باغ طرب شد به سفر | گوش بر نوحه‌ی زاغان به حضر بگشایید | |
| گیسوی چنگ و رگ بازوی بر بط ببرید | گریه از چشم نی تیز نگر بگشایید | |
| مسند از تخت و مخده ز نمط برگیرید | حجر از بهو و ستاره ز حجر بگشایید | |
| گر چه غم خانه‌ی ما را نه حجر ماند و نه بهو | هر چه آرایش طاق است ز بر بگشایید | |
| جیب و گیسوی و شاقان و بتان باز کنید | طوق و دستارچه‌ی اسب و ستر بگشایید | |
| پرده بر روی سپیدان سمنبر بدرید | ساخت از پشت سیاهان اغر بگشایید | |
| کرته بر قد غزالان چو قبا بشکافید | چشمه از چشم گوزنان چو شمر بگشایید | |
| از کله قوقه و از صدره علم برگیرید | وز حمایل زر و از جیب درر بگشایید | |
| صورت از دفتر و حلی ز قلم محو کنید | حلی از خنجر و کوکب ز سپر بگشایید | |
| صور ایوان از دود جگر تیره کنید | هم به شنگرف مژه روی صور بگشایید | |
| در دار الکتب و بام دبستان بکنید | بر نظاره ز در و بام مفر بگشایید | |
| سر انگشت قلم زن چو قلم بشکافید | بن اجزای مقالات و سمر بگشایید | |
| عبهر نثر ز هر شاخ نکت باز کنید | جوهر نظم ز هر سلک غرر بگشایید | |
| نسخه‌ی رخ همه عجم و نقط است از خط اشک | زو معمای غم من به فکر بگشایید | |
| مادر ار شد قلم و لوح و دواتش بشکست | خون بگریید چو بر هرسه نظر بگشایید | |
| من رسالات و دواوین و کتب سوخته‌ام | دیده‌ی بینش این حال ضرر بگشایید | |
| پای ناخوانده رسید و نفر مویه گران | وار شیداه کنان راه نفر بگشایید |