| ور بگریید به درد از دم دریای سرشک | گوش ماهی را هم راه خبر بگشایید | |
| غم رصد وار ز لب باج نفس می‌گیرد | لب ز بیم رصد غم به حذر بگشایید | |
| به غم تازه شمایید مرا یار کهن | سر این بار غم عمر شکر بگشایید | |
| خون گشاد از دل و شد در جگرم سده ببست | این ببندید به جهد آن به اثر بگشایید | |
| آگهید از رگ جانم که چه خون می‌ریزد | خون ز رگ‌های دل وسوسه گر بگشایید | |
| نه کمید از شجر رز که گشاید رگ آب | رگ خون همچو رگ آب شجر بگشایید | |
| دست‌خون است در این قمره‌ی خاکل که منم | آه اگر ششدره‌ی دور قمر بگشایید | |
| سحر چرخ از دو قواره‌ی مه و خور خوابم بست | بند این ساحر هاروت سیر بگشایید | |
| همه هم خوابه و هم‌درد دل تنگ منید | مرکب خواب مرا تنگ سفر بگشایید | |
| نه نه چشمم پس ازین خواب مبیناد به خواب | ور ببیند رگ جانش به سهر بگشایید | |
| خواب بد دیدم وز بوی خطرناکی خواب | نیک بد رنگ شدم، بند خطر بگشایید | |
| آتشی دیدم کو باغ مرا سوخت به خواب | سر این آتش و آن باغ به بر بگشایید | |
| گر ندانید که تعبیر کنید آتش و باغ | رمز تعبیر ز آیات و سو بگشایید | |
| آری آتش اجل و باغ به بر فرزند است | رفت فرزند شما زیور و فر بگشایید | |
| نازنینان منا مرد چراغ دل من | همچو شمع از مژه خوناب جگر بگشایید | |
| خبر مرگ جگر گوشه‌ی من گوش کنید | شد جگر چشمه‌ی خون چشم عبر بگشایید | |
| اشک داود ببارید پس از نوحه‌ی نوح | تا ز طوفان مژه خون مدر بگشایید | |
| باد غم جست در لهو و طرب بربندید | موج خون خاست در بهو و طرز بگشایید | |
| سر سر باغچه و لب لب برکه بکنید | رگ مرغان ز سر سرو و خضر بگشایید | |
| گلشن آتش بزنید و ز سر گلبن و شاخ | نارسیده گل و ناپخته ثمر بگشایید |