گویم همه دل منی و جانی | مانم به تو و به من نمانی | |
آن سایه منم که خاک خاکم | وان نور تویی که جان جانی | |
من خاک توام به جای اینم | تو جان منی به جای آنی | |
گفتم چه شود که من شوم تو | گفتا که تو من شو ار توانی | |
گر من توشوم تو نیست گردی | اما تو چو من شوی بمانی | |
بر دلدل دل چنان زن آواز | کز خندق غم برون جهانی | |
کز طبع تو در خزان عالم | پیداست بهار شادمانی | |
امروز مرا مسلم آمد | در ملک سخن خدایگانی | |
هم نام تو خالق الکلام است | هم نعت تو خالق المعانی |