ما دل به دست مهر تو زان باز دادهایم | کاندر طریق عشق تو گرم اوفتادهایم | |
ما رطلهای درد تو زان در کشیدهایم | کز رمزهای درد تو سری گشادهایم | |
گفتی که دل بداده و فارغ نشستهای | اینک برای دادن جان ایستادهایم | |
ما آستین ناز تو از دست کی دهیم | چون دامن نیاز به دست تو دادهایم | |
تا همقدم شدیم سگ پاسبانت را | از فرق فرقدین قدم برنهادهایم | |
کس را چه دست بر ما گر عاشق توایم | مولای کس نهایم که آزاد زادهایم | |
ما هم به باده همدم خاقانیم و بس | کو راه بادهخانه که جویای بادهایم |