ما از عراق جان غم آلود میبریم
|
|
وز آتش جگر دل پردود میبریم
|
در گریهی وداع تذروان کبک لب
|
|
طاووسوار پای گلآلود میبریم
|
شبها ز بس که سوزش تبها همی کشیم
|
|
لبها کبود و آبله فرسود میبریم
|
داریم درد فرقت یاران گمان مبر
|
|
کاندوه بود یا غم نابود میبریم
|
یاری ز دست رفته غم کار میخوریم
|
|
مایه زیان شده هوس سود میبریم
|
خونین دلی به صبر سر اندوده وز سرشک
|
|
خاکین رخی چو کاه گلاندود میبریم
|
گل درد سر برآورد و ما درد سر چو گل
|
|
دیر آوریم و زحمت خود زود میبریم
|
گفتی چو میبرید ز بغداد زاد راه
|
|
صد دجله خون که دیده به پالود میبریم
|