ز خاک پاشی در دستخون فروماندیم | ز پاکبازی نقش فنا فرو خواندیم | |
به نعش عالم جیفه نماز برکردیم | به فرق گنبد فرتوت خاک بفشاندیم | |
همه حدیث شما تیغ بود و گردن ما | نه گردنیم که از حکم سربرافشاندیم | |
چراغوار به کشتن نشسته بر سر نطع | به باد سرد چراغ زمانه بنشاندیم | |
به یک دو شب به سه چار اهل پنج شش ساعت | به هفت هشت حیل نه ده آرزو راندیم | |
به بیست سی غم و چل پنجهاند هان چون صید | به شصت واقعه هفتاد روز درماندیم | |
ز بس که تیغ زبان موی کرد خاقانی | تن چو موی به مویه ز تیغ برهاندیم |