بیا با ما مورز این کینه داری | که حق صحبت دیرینه داری | |
نصیحت گوش کن کاین در بسی به | از آن گوهر که در گنجینه داری | |
ولیکن کی نمایی رخ به رندان | تو کز خورشید و مه آیینه داری | |
بد رندان مگو ای شیخ و هش دار | که با حکم خدایی کینه داری | |
نمیترسی ز آه آتشینم | تو دانی خرقه پشمینه داری | |
به فریاد خمار مفلسان رس | خدا را گر میدوشینه داری | |
ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ | به قرآنی که اندر سینه داری |