دل از آن راحت جان نشکیبد
|
|
تشنه از آن آب روان نشکیبد
|
چکنم هرچه کنم دل کند آنک
|
|
دل از آن جان جهان نشکیبد
|
دل نیارامد و هم معذور است
|
|
کز دلارام چنان نشکیبد
|
گرچه خون ریزد دل دار نهان
|
|
دل ز خونریز نهان نشکیبد
|
سینه از زخم سنانش نالید
|
|
وآنگه از زخم سنان نشکیبد
|
گرچه پروانه کند عمر زیان
|
|
تا نسوزد ز زیان نشکیبد
|
دل چنان با غم او انس گرفت
|
|
که ز غم نیم زمان نشکیبد
|
چند گوئی که ز وصلش به شکیب
|
|
من شکیبم، دل و جان نشکیبد
|
من سگ اویم و نالم به سحر
|
|
به سحر سگ زفغان نشکیبد
|
دل خاقانی از آن یار که نیست
|
|
میزند لاف و از آن نشکیبد
|
چون گدا را نرسد دست به کام
|
|
هم ز لافی به زبان نشکیبد
|