خیال روی تو چون بگذرد به گلشن چشم | دل از پی نظر آید به سوی روزن چشم | |
سزای تکیه گهت منظری نمیبینم | منم ز عالم و این گوشه معین چشم | |
بیا که لعل و گهر در نثار مقدم تو | ز گنج خانه دل میکشم به روزن چشم | |
سحر سرشک روانم سر خرابی داشت | گرم نه خون جگر میگرفت دامن چشم | |
نخست روز که دیدم رخ تو دل میگفت | اگر رسد خللی خون من به گردن چشم | |
به بوی مژده وصل تو تا سحر شب دوش | به راه باد نهادم چراغ روشن چشم | |
به مردمی که دل دردمند حافظ را | مزن به ناوک دلدوز مردم افکن چشم |