صبا ز منزل جانان گذر دریغ مدار
|
|
وز او به عاشق بیدل خبر دریغ مدار
|
به شکر آن که شکفتی به کام بخت ای گل
|
|
نسیم وصل ز مرغ سحر دریغ مدار
|
حریف عشق تو بودم چو ماه نو بودی
|
|
کنون که ماه تمامی نظر دریغ مدار
|
جهان و هر چه در او هست سهل و مختصر است
|
|
ز اهل معرفت این مختصر دریغ مدار
|
کنون که چشمه قند است لعل نوشینت
|
|
سخن بگوی و ز طوطی شکر دریغ مدار
|
مکارم تو به آفاق میبرد شاعر
|
|
از او وظیفه و زاد سفر دریغ مدار
|
چو ذکر خیر طلب میکنی سخن این است
|
|
که در بهای سخن سیم و زر دریغ مدار
|
غبار غم برود حال خوش شود حافظ
|
|
تو آب دیده از این رهگذر دریغ مدار
|