ای پیش تو ماه آسمان خیره | وز روی تو آب روشنان تیره | |
در چشم تو روی مردمی پیدا | در روی تو چشم مردمان خیره | |
بر درج درت ز لعل پیرایه | بر طرف مهت ز مشک زنجیره | |
با چشم تو نرگس است همخوابه | با لعل تو شکر است همشیره | |
همواره درون من به تو مایل | پیوسته رقیب تو ز من طیره | |
شیرین سخن تو تلخ شد با ما | آری به مرور میشود شیره | |
سیف از در تو شکسته باز آمد | چون لشکر کافر از در بیره |