- ۱ سر آغاز
- ۲ حکایت در تدبیر و تأخیر در سیاست
- ۳ گفتار اندر بخشایش بر ضعیفان
- ۴ در معنی شفقت بر حال رعیت
- ۵ حکایت در شناختن دوست و دشمن را
- ۶ گفتار اندر نظر در حق رعیت مظلوم
- ۷ هم در این معنی
- ۸ حکایت در معنی شفقت
- ۹ حکایت اتابک تکله
- ۱۰ حکایت ملک روم با دانشمند
- ۱۱ حکایت مرزبان ستمگار با زاهد
- ۱۲ گفتار اندر نگه داشتن خاطر درویشان
- ۱۳ حکایت در معنی رحمت با ناتوانان در حال توانایی
- ۱۴ حکایت
- ۱۵ اندر معنی عدل و ظلم و ثمرهی آن
- ۱۶ حکایت برادران ظالم و عادل و عاقبت ایشان
- ۱۷ صفت جمعیت اوقات درویشان راضی
- ۱۸ حکایت عابد و استخوان پوسیده
- ۱۹ گفتار اندر نکوکاری و بد کاری و عاقبت آنها
- ۲۰ حکایت شحنه مردم آزار
- ۲۱ حکایت حجاج یوسف
- ۲۲ در نواخت رعیت و رحمت بر افتادگان
- ۲۳ حکایت در این معنی
- ۲۴ گفتار اندر بیوفائی دنیا
- ۲۵ در تغیر روزگار و انتقال مملکت
- ۲۶ حکایت قزل ارسلان با دانشمند
- ۲۷ حکایت
- ۲۸ حکایت پادشاه غور با روستایی
- ۲۹ حکایت مأمون با کنیزک
- ۳۰ حکایت درویش صادق و پادشاه بیدادگر
- ۳۱ حکایت زورآزمای تنگدست
- ۳۲ حکایت در معنی خاموشی از نصیحت کسی که پند نپذیرد
- ۳۳ گفتار اندر رای و تدبیر ملک و لشکر کشی
- ۳۴ گفتار اندر نواخت لشکریان در حالت امن
- ۳۵ گفتار اندر تقویت مردان کار آزموده
- ۳۶ گفتار اندر دلداری هنرمندان
- ۳۷ گفتار اندر حذر کردن از دشمنان
- ۳۸ گفتار اندر دفع دشمن به رای و تدبیر
- ۳۹ گفتار اندر ملاطفت با دشمن از روی عاقبت اندیشی
- ۴۰ گفتار اندر حذر از دشمنی که در طاعت آید
- ۴۱ گفتار اندر پوشیدن راز خویش