| جراحتهای آسیب فلک را | ز داروخانه‌ی خلق تو مرهم | |
| همه اسلام رادر راحت و رنج | همه آفاق را در شادی و غم | |
| برد یمن از یمینت نوک خامه | دهد یسر از یسارت نقش خاتم | |
| چو تو در دور آدم کس ندیدست | کریم ابن کریمی تا به آدم | |
| غرض ذات تو بود ارنه نگشتی | بنی‌آدم به کرمنا مکرم | |
| بیانم هست از وصف تو عاجز | زبانم هست در نعت تو ابکم | |
| سخن کوتاه شد گر راست خواهی | تویی مانند تو والله اعلم | |
| الا تا از خم گردون برون نیست | نه صبح اشهب و نه شام ادهم | |
| مبادا صبح تایید ترا شام | مبادا پشت اقبال ترا خم | |
| ابد با مدت عمرت هم آواز | چو از روی تناسب زیر با بم | |
| کمینه پاسبانت بخت بیدار | فروتر بارگاهت چرخ اعظم |