در صفت افلاک و بروج و مدح ناصرالدین طاهربن المظفر

بی‌تو اجسام را مباد بقا بی‌تو اعراض را مباد قوام
ساحت آسمانت باد زمین خواجه‌ی اخترانت باد غلام
چرخ بر درگه تو از اوباش بخت در حضرت تو از خدام
بر سرت سایه‌ی ملوک و ملک بر کفت ساغر مدام مدام
ماه عیدت به فرخی شده نو وز تو خشنود رفته ماه صیام