صاحبا عید بر تو خرم باد
|
|
کل گیتی ترا مسلم باد
|
از تو آباد ظلم ویران شد
|
|
به تو بنیاد عدل محکم باد
|
حزم و عزمت چو بر سال و جواب
|
|
بر قضا و قدر مقدم باد
|
خدمت چرخ جز به درگه تو
|
|
چون تیمم به ساحل یم باد
|
خطبه تعظیم یافت از نامت
|
|
همچنین سال و مه معظم باد
|
دایم از فتح باب ابر سخات
|
|
خشکسال نیاز را نم باد
|
در یمین تو خامهی آصف
|
|
در یسار تو خاتم جم باد
|
خواستم گفت ملک هفت زمینت
|
|
همه زیر نگین خاتم باد
|
آسمان گفت گر منم چو نگینش
|
|
اندر آن رقعه نام من هم باد
|
موکب حزمت ار نهفته رود
|
|
اشهب روزگار ادهم باد
|
گرد جیش تو در دماغ ظفر
|
|
چون دم آستین مریم باد
|
از بلندی سرای قدر ترا
|
|
سقف افلاک سطح طارم باد
|
وز نژندی به چشم بدخواهت
|
|
اشهب روزگار ادهم باد
|
دست سگبانت چون قلاده کشد
|
|
شیر گردون سگ معلم باد
|
چرخ اگر بارگاه تو نبود
|
|
تا قیامت شکسته طارم باد
|
زهره خنیاگریت گر نکند
|
|
تا ابد سور زهره ماتم باد
|
فتنه پیش زبان خامهی تو
|
|
چون زبانهای سوسن ابکم باد
|
پس به شکر تو تا زبان سنان
|
|
شاهراه حروف معجم باد
|
حبس خصم تو با زوال خلاص
|
|
چون نهانخانهی جهنم باد
|
بر رخی کز تو خال عصیانست
|
|
همه کارش چو زلف درهم باد
|