تا به کی ای شکر چو تن بیدل و جان فغان کنم
|
|
چند ز برگ ریز غم زرد شوم خزان کنم
|
از غم و اندهان من سوخت درون جان من
|
|
جمله فروغ آتشین تا به کیش نهان کنم
|
چند ز دوست دشمنی جان شکنی و تن زنی
|
|
چند من شکسته دل نوحه تن به جان کنم
|
ممن عشقم ای صنم نعره عشق می زنم
|
|
همچو اسیرکان ز غم تا به کی الامان کنم
|
چونک خیال تو سحر سوی من آید ای قمر
|
|
چون گذرد ز موج خون خاصه که خون فشان کنم
|
سنگ شد آب از غمم آه نه سنگ و آهنم
|
|
کتش روید از تنم چونک حدیث آن کنم
|
ای تبریز شمس دین با تو قرین و چون قرین
|
|
دور قمر اگر هله با تو یکی قران کنم
|