| مرید چیست به تازی مرید خواهنده | مرید از آن مرادست و صید از آن شکار | |
| اگر نخواست مرا پس چرام خواهان کرد | که زرد کرد رخم را فراق آن رخسار | |
| وگر نه غمزه او زد به تیغ عشق مرا | چراست این دل من خون و چشم من خونبار | |
| خزان مرید بهارست زرد و آه کنان | نه عاقبت به سر او رسید شیخ بهار | |
| چو زنده گشت مرید بهار و مرده نماند | مرید حق ز چه ماند میان ره مردار | |
| به سوی باغ بیا و جزای فعل ببین | شکوفه لایق هر تخم پاک در اظهار | |
| چو واعظان خضرکسوه بهار ای جان | زبان حال گشا و خموش باش ای یار |