گفت لبم چون شکر ارزد گنج گهر
|
|
آه ندارم گهر گفت نداری بخر
|
از گهرم دام کن ور نبود وام کن
|
|
خانه غلط کردهای عاشق بیسیم و زر
|
آمدهای در قمار کیسه پرزر بیار
|
|
ور نه برو از کنار غصه و زحمت ببر
|
راه زنانیم ما جامه کنانیم ما
|
|
گر تو ز مایی درآ کاسه بزن کوزه خور
|
دام همه ما دریم مال همه ما خوریم
|
|
از همه ما خوشتریم کوری هر کور و کر
|
جامه خران دیگرند جامه دران دیگرند
|
|
جامه دران برکنند سبلت هر جامه خر
|
سبلت فرعون تن موسی جان برکند
|
|
تا همه تن جان شود هر سر مو جانور
|
در ره عشاق او روی معصفر شناس
|
|
گوهر عشق اشک دان اطلس خون جگر
|
قیمت روی چو زر چیست بگو لعل یار
|
|
قیمت اشک چو در چیست بگو آن نظر
|
بنده آن ساقیم تا به ابد باقیم
|
|
عالم ما برقرار عالمیان برگذر
|
هر کی بزاد او بمرد جان به موکل سپرد
|
|
عاشق از کس نزاد عشق ندارد پدر
|
گر تو از این رو نهای همچو قفا پس نشین
|
|
ور تو قفا نیستی پیش درآ چون سپر
|
چون سپر بیخبر پیش درآ و ببین
|
|
از نظر زخم دوست باخبران بیخبر
|