اگر دمی بنوازد مرا نگار چه باشد
|
|
گر این درخت بخندد از آن بهار چه باشد
|
وگر به پیش من آید خیال یار که چونی
|
|
حیات نو بپذیرد تن نزار چه باشد
|
شکار خسته اویم به تیر غمزه جادو
|
|
گرم به مهر بخواند که ای شکار چه باشد
|
چو کاسه بر سر آبم ز بیقراری عشقش
|
|
اگر رسم به لب دوست کوزه وار چه باشد
|
کنار خاک ز اشکم چو لعل و گوهر پر شد
|
|
اگر به وصل گشاید دمی کنار چه باشد
|
بگفت چیست شکایت هزار بار گشادم
|
|
ز بهر ماهی جان را هزار بار چه باشد
|
من از قطار حریفان مهار عقل گسستم
|
|
به پیش اشتر مستش یکی مهار چه باشد
|
اگر مهار گسستم وگرچه بار فکندم
|
|
یکی شتر کم گیری از این قطار چه باشد
|
دلم به خشم نظر میکند که کوته کن هین
|
|
اگر بجست یکی نکته از هزار چه باشد
|
چو احمدست و ابوبکر یار غار دل و عشق
|
|
دو نام بود و یکی جان دو یار غار چه باشد
|
انار شیرین گر خود هزار باشد وگر یک
|
|
چو شد یکی به فشردن دگر شمار چه باشد
|
خمار و خمر یکستی ولی الف نگذارد
|
|
الف چو شد ز میانه ببین خمار چه باشد
|
چو شمس مفخر تبریز ماه نو بنماید
|
|
در آن نمایش موزون ز کار و بار چه باشد
|