امسی و اصبح بالجوی اتعذب | قلبی علی نار الهوی یتقلب | |
ان کنت تهجرنی تهذبنی به | انت النهی و بلاک لا اتهذب | |
ما بال قلبک قد قسی فالی متی | ابکی و مما قد جری اتعتب | |
مما احب بان اقول فدیتکم | احیی بکم و قتیلکم اتلقب | |
و اشرتم بالصبر لی متسلیا | ما هکذی عشقوا به لا تحسبوا | |
ما عشت فی هذا الفراق سویعه | لو لا لقاک کل یوم ارقب | |
انی اتوب مناجیا و منادیا | فانا المسی بسیدی و المذنب | |
تبریز جل به شمس دین سیدی | ابکی دما مما جنیت و اشرب |